BLOGLAMA

şubat ortasında başlamışım bu blogu yazmaya, beş ayı biraz geçmiş yani...

bu arada başlangıçta "me, myself and I"dan oluşan okur profilinde de hafiften bir değişiklik olmuş. birilerinin ilgisini çekmiş yazdıklarım demek ki. ilk yazımda blogun hedefinin, günlük yaşamımda artık yer bulamayan türkçe'yi kullanmak ve artık türkiye'de yaşamadığım için kopmakta olan arkadaşlık bağlarımı tazelemek, burası üstünden bir şekilde iletişimi canlı tutmak olarak belirlemişim. birinci hedefe iyi kötü ulaştığımı söyleyebilirim şimdilik. türkçem yavaştan pasını attı ya da atıyor. ama ikinci hedefin yanına bile yaklaşamamışım. geçmişten gelen kaç arkadaşım bu blogu okuyor bilemiyorum. ama blog üstünden karşılıklı bir iletişim kesinlikle söz konusu değil.

bunun yanında los lunes al sol üzerinde diğer okurlarla da karşılıklı iletişim sorunlu. blogosferde en az yorum yapılan blog ödülü için kapışır burası birkaç başka blogla herhalde. okunup da yorum yapılmamasının nedeni ne olabilir peki? üstüne söz söylenemeyecek kadar mükemmel yazmadığıma ya da yorumlarla iletişime geçilmeyecek kadar antipatik olmadığıma, daha doğrusu olsam dahi beni tanımayan bir insan bunu bilemeyeceğine göre, ben de bilmiyorum nedenini. (bu da blogu okuyan insanlara ilk ve son sitemimdir herhalde...)

baştan üstüne yazacağım belirli bir alan belirlememiştim; ama daha çok ırkçılık, göçmenlik, bunların yanında "yediğin içtiğin senin olsun, gördüğünü anlat" ilkesi doğrultusunda gezi yazıları yazacağımı tahmin ediyordum. bu konular los lunes al sol'de hatırı sayılır bir yer tutsa da, tasarladığımdan daha "serbest" takılmışım.

ilgi ve "uzmanlık" alanım olan siyaset felsefesineyse bilinçli olarak fazla girmedim, zira aklıma eseni yazmak yerine tarihsel materyalizmin eleştirisine ya da liberalizm-demokrasi ilişkisi üstüne yoğunlaşsam "uzman blogu" gibi bir şey olacak, "me, myself and I"ın yerini yalnızca "sen, ben, bizim oğlan" kabilinden boş zamanlarında pierre bourdieu okuyan birkaç "manyak" alacaktı. oysa ben başından beri her insanın diğerlerine anlatacak basit hikayeleri olduğu ve insanların birbirlerini hikayeleri üstünden tanıyıp anlayabileceği fikrinden hareketle yazıyorum. büyük bir değişiklik olmazsa da bu şekilde devam edeceğim.

çoğu şey aynı kalacak anlayacağınız. ama şimdilik - ufak mı yoksa büyük mü olduğu zamanla ortaya çıkacak - bir değişiklik var: canı istedikçe ya da vakit buldukça bir kişi daha, bazılarınızın flying dutchman blogdan tanıdığı gand (fd'deki yazılarına buradan ulaşabilirsiniz) eşlik edecek bana.