5 Haziran 2010 Cumartesi

KAÇIRDIKLARIM


şimdiye kadar aklıma gelen birçok konuda bir şeyler yazmışım: zaman zaman okuduğum kitaplardan alıntılar koymuşum bloga, zaman zaman gittiğim şehirler hakkında bir şeyler karalamışım, izlediğim filmlerden bahsetmişim, tabii bir de siyasete girip çıkmışım sıkça. sanırım hakkında yazmadığım tek şey yapamadıklarım oldu. son günlerde yapmak isteyip çeşitli nedenlerden yapamadığım o kadar çok şey oldu ki, biraz da onlar hakkında yazmak artık kaçınılmaz hale geldi.

geçtiğimiz cumartesi daha önce başına gelenlerden bahsettiğim berzan için bir yürüyüş düzenlendi. nürnberg gibi yalnızca yarım milyon insanın yaşadığı bir şehir için oldukça geniş katılımlı bir yürüyüştü. aynı günün akşamıysa fight back festivali vardı. ancak bedenimin emin adımlarla beni yarı yolda bırakma yolunda ilerleyen bölümlerinden olan boşaltım sistemim, otonomlar, ultra grupları vs. için kült statüsündeki italyan street punk efsanesi "los fastidios"u ve daha birçok ilginç grubu (alman punk rap grupları "kurzer prozess", "radical hype", bir gün punk rock klasiği olacağına inandığım "feine sahne fischfilet" ve kanada'dan "the class war kids") canlı dinleme fırsatını elimden aldı. cuma günü başlayan ishal cumartesi akşama kadar sürünce ve ben cumartesi gününü kızgın güneşin altında geçirince bedenim iflas etti. ve böylece evde oturup eurovision'u baştan sona izledim. (aslında eurovision üstünden kültürel transnasyonalite ve avrupa birliği projesi hakkında bir yazı yazacaktım, ama alman bürokrasisi hem çok zamanımı aldığından, hem de kafamı meşgul ettiğinden ona da fırsat olmadı.) sefasını süremediğim festivalin cefasını çekmekten kurtulamadım ama: festivale katılan punk grubu "rasta knast" bizim evde yattı. sabaha karşı sarhoş eve gelip mutfakta votkanın dibine vuran elemanlar anırtılarıyla uyumama engel oldu.

aşağıda "los fastidios" klasiği "antifa hooligans"...



geçtiğimiz çarşamba akşamı param çıkışmayınca ingiltere'de yetmişli yılların ikinci yarısında bir punk efsanesi olmuş "sham 69" konserine gitmekten vazgeçmek zorunda kaldım. 1975'te kurulan "sham 69", konserleri - karşı olduklarını ısrarla tekrarladıkları - ingiliz faşistlerinin uğrak yerine dönüşüp, kavgalar, yaralılar her "sham 69" konserinin ayrılmaz bir parçası haline gelince 1980 yılında dağılma kararı almıştı. 1987 yılında yeniden biraraya gelen grup, özellikle old school punk dinleyicileri arasında efsane olmaya devam ediyor. bakalım elime sokak çetelerini sisteme karşı birleşmeye çağıran "if the kids are united"ı canlı dinlemek için bir şans daha geçecek mi?



şimdi de perşembeden pazara rock im park festivali var. her sene olduğu gibi bu sene de gitmiyorum, zira bilet fiyatları cep yakıyor. ve bir de bu kadar büyük festivallerin normal konser organizasyonları kötü etkilemesinden dolayı içimde önüne geçemediğim bir antipati var rock im park'a karşı. yine de katılan grupların listesi insanın içini acıtmıyor değil: bad religion, kiss, slayer, rage against the machine, motörhead, rammstein... (bütün gruparın listesine buradan ulaşabilirsiniz.)

işin kötü yanı, "bütün bunları kaçırdın da, peki ne yaptın?" derseniz, "ne yaptığımı ben de bilmiyorum"dan başka söyleyecek sözüm yok...

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...