albert camus'nün sigara içişi... ve james dean. sartre, sigara içmeden bulantı'yı yazar mıydı acaba hiç? eski sevgilimin "çok seksi" sigara içtiğimi söylemiş olması...
sigarasız birinci gün ve sanki vücudumdaki tüm gözenekler nikotin için açılıyor, kocaman oluyor. hiçbir şeye konsantre olamıyorum. ve biliyorum ki, yazdıklarım herhangi bir düzene sahip olmayacak, bir anlam bütünü oluşturmaktan çok birbirinin ardına dizilmiş tümcelerden ibaret kalacak.
ve şu anda sigaradan daha önemli bir şey yok dünyada. çay, kahve, duş almak, yemek yemek, sevişmek vesaire vesaire; hepsi ancak beraberinde/ardından sigara içilecek eylemler olarak anlam kazanıyor bilincimde. dünyadaki şeyler sigaradan bağımsız varolma olanağını çoktan kaptırmış bağımlılığın yaşamı yeniden örgütleyerek yarattığı perspektife.
ve başka insanların bağımlılıkları üzerine konuşurken, özellikle uyuşturucu yardım kurumunda staj yaptığım ve sonrasında çalıştığım dönemde, duyduğum özgüvenin, bırakmaya çalışan bağımlı kendim olduğunda, ihanetinin belgesi bir sırıtışla beni terketmesi. bulantı? hayır, olsa olsa burroughs'un naked lunch'ında kaybolmuş olabilirim....
2 yorum:
İki kez denedim, her ikisinde de beceremedim. Hayatta beceremediğim ve yenik düştüğüm nadir şeylerden biri o meret.
Hatta tam bu cümleleri yazdıktan sonra aşağıya inip, içeceğim. Umarım kotarırsın bırakma işini. Sadece 10 saniye düşündüğümde, vücuda duman çekmenin nasıl bir mantık olduğunu kavrayabiliyor insan.
Ama gel gör ki, bırakmak öyle olmuyor. Ha gayret...
@koala,
ben de denedim daha önce, sonuçta her seferinde kaybeden ben oldum. hoş iki kez 9 ay içmemeyi başardım.
tahmin ediyorum, önümüzdeki günlerde blog sigara ve sigarayı bırakmak, belki bağımlılık vs. gibi konularla ilgili yazılarla dolacak, zira başka bir şeye yoğunlaşabileceğimi sanmıyorum.
oysa ne kadar ilginç şeyler oluyor dünyada...
Yorum Gönder